As the cinematic sensibilities and level of
appreciation of the viewers get significantly improved these days, movies like
Mayilppeelikkavu are appreciated from an angle that is more tolerant
than critical. Many might say that Mayilppeelikkavu could be a lot better had
the makers were better informed about the art of film making. But all such worries can take the back seat for some time. Let's discuss what a modern
viewer can dig out from a psychological thriller like Mayilppeelikkavu.
ഈ ദിവസങ്ങളിൽ സിനിമാറ്റിക് സംവേദനക്ഷമതയും കാഴ്ചക്കാരുടെ അഭിനന്ദന നിലവാരവും ഗണ്യമായി മെച്ചപ്പെടുമ്പോൾ, മെയ്‌ൽപീലിക്കാവ് പോലുള്ള സിനിമകൾ വിമർശനത്തേക്കാൾ സഹിഷ്ണുത പുലർത്തുന്ന ഒരു കോണിൽ നിന്ന് വിലമതിക്കപ്പെടുന്നു. ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാണ കലയെക്കുറിച്ച് നിർമ്മാതാക്കൾക്ക് കൂടുതൽ അറിവ് ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ മയിൽ‌പെലിക്കാവ് കൂടുതൽ മികച്ചതായിരിക്കുമെന്ന് പലരും പറഞ്ഞേക്കാം. എന്നാൽ അത്തരം ആശങ്കകളെല്ലാം കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് പിൻസീറ്റ് എടുക്കാം. മയിൽ‌പെലിക്കാവുവിനെപ്പോലുള്ള ഒരു സൈക്കോളജിക്കൽ ത്രില്ലറിൽ നിന്ന് ഒരു ആധുനിക കാഴ്ചക്കാരന് എന്തൊക്കെ കണ്ടെത്താം കഴിയുമെന്ന് നമുക്ക് ചർച്ച ചെയ്യാം. (*Malayalam is Google Translated/Machine Translation with some editings).
 |
| Indoctrination of myths from the old generation to the young is done in much the same way stories are told to children. |
 |
| Palm Strolls - A clear symbol of the destructivenature of past or nostalgia. |
The movie is strongly based on the strength
of myths and their ability or rather the ability of people to manipulate them
for gaining their ends. Myths get transferred from one generation to the next both orally and scripturally. And to this day myths remain intact to a great extent. Although rational outlook has greatly helped us deal myths objectively, even today, interestingly, there is a tendency to shun only myths as outcomes of past but embrace nostalgia as an escape from the humdrum of modern life. However both past and nostalgia should be treated as having the potential to wreak havoc in the psychological and social fabric of human life. Essentially, both the ideas tether man to impassivity. However the distinction between past and nostalgia is a subject matter of another discussion. Here, it is the past that tries to intervene with the life of the individuals than nostalgia.
മിത്തുകളുടെ ശക്തിയും അവയുടെ കഴിവും അല്ലെങ്കിൽ തങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ നേടുന്നതിനായി മിത്തുകളെ കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള ആളുകളുടെ കഴിവും അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് ഈ സിനിമ. മിത്തുകൾ ഒരു തലമുറയിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് വാമൊഴിയായും എഴുത്തായും കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. ഇന്നും മിഥ്യാധാരണകൾ ഒരു പരിധിവരെ നിലനിൽക്കുന്നു. യുക്തിസഹമായ വീക്ഷണം മിഥ്യകളെ വസ്തുനിഷ്ഠമായി കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ നമ്മളെ വളരെയധികം സഹായിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, , രസകരമെന്നു പറയട്ടെ, ഇന്നും മിത്തുകളെ മാത്രം ഭൂതകാലത്തിന്റെ അനന്തരഫലങ്ങളായി ഒഴിവാക്കുക, എന്നാൽ ആധുനിക ജീവിതത്തിന്റെ പ്രതിസന്ധിയിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാനായി നൊസ്റ്റാൾജിയ സ്വീകരിക്കുക എന്ന ഒരു നയം നാം പിന്തുടരുന്നുണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും, ഭൂതകാലത്തിനും നൊസ്റ്റാൾജിയയെയും മനുഷ്യജീവിതത്തിൽ മനശാസ്ത്രപരവും സാമൂഹികവുമായ ഘടനയിൽ നാശമുണ്ടാക്കാനുള്ള കഴിവുണ്ടെന്ന് കണക്കാക്കണം. അടിസ്ഥാനപരമായി ഈ രണ്ട് ആശയങ്ങളും മനുഷ്യനെ അസ്വസ്ഥതയിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും ഭൂതകാലവും നൊസ്റ്റാൾജിയയും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം മറ്റൊരു ചർച്ചയ്ക്ക് വിഷയമാണ്. നൊസ്റ്റാൾജിയയേക്കാൾ വ്യക്തികളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇടപെടാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഭൂതകാലമാണ്നാം ഈ ചിത്രത്തിൽ കാണുന്നത്.
Let's come back to the movie. Valyathan could be approached as an ambitious old man
who afraid of losing the wealth of the Kovilakom, is devising an ingenious plan
to get rid of the heiress Gayathri. At the same time, it is highly unlikely that
he did not believe in the myths and magic so as to leave someone who looks
exactly like Kuttimani unscathed.i.e., Valyathan could indeed have believed that
Gayathri was the reincarnated Kuttimani, therefore, a threat to his life.
നമുക്ക് സിനിമയിലേക്ക് മടങ്ങാം. കോവിലകത്തിന്റെ സമ്പത്ത് നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് ഭയന്ന്, അവകാശിയായ ഗായത്രിയെ ഒഴിവാക്കാൻ ഒരു തന്ത്രപരമായ പദ്ധതി ആവിഷ്‌കരിക്കുന്ന വൃദ്ധനായി വേണമെങ്കിൽ നമുക്ക് വല്യത്താനെ സമീപിക്കാം. അതേസമയം, അദ്ദേഹം കെട്ടുകഥകളിലും മാന്ത്രികതയിലും വിശ്വസിച്ചിരുന്നുകൊണ്ട് കുട്ടിമാനിയെപ്പോലെയുള്ള ഒരാളെ വെറുതെ വിടാൻ പാകത്തിന് തയ്യാറാകുമെന്നും കരുതാനാകില്ല.. അതായത്, ഗായത്രി പുനർജന്മമായ കുട്ടിമാനിയാണെന്ന് വല്യാഥന് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു, അതിനാൽത്തന്നെ തന്റെ ജീവന് ഒരു ഭീഷണിയായി അവളെ കണ്ടിരുന്നിരിക്കണം.
There
is one more reason for this. We know that Vallyathan had an unfulfilled love
life in connection with Kuttimani and that he madly loved her. So when Gayathri came back she must have awoken the sleeping lover whose desires left unfulfilled. The reasons Valyathan's young character doubts (or finds) for her unacceptance of him are issues the old society neglected to consider yet relevant to have considered. No one ever gave a satisfactory explanation to Valyathan for the social ostracism he faced from his community on account of his stammering, black color and an extra toe.
ഇതിന് ഒരു കാരണം കൂടി ഉണ്ട്. കുട്ടിമാനിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് വള്ളിയാത്തന് പൂർത്തീകരിക്കാത്ത പ്രണയജീവിതമുണ്ടായിരുന്നുവെന്നും അയാൾ അവളെ ഭ്രാന്തമായി സ്നേഹിച്ചുവെന്നും നമുക്കറിയാം. അതിനാൽ ഗായത്രി തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ അവൾ ഉറങ്ങുന്ന തന്നിലെ കാമുകനെ ഉണർത്തിയിരിക്കണം, ആ കാമുകനിലെ ആഗ്രഹങ്ങൾ പൂർത്തീകരിക്കാതെ അവശേഷിക്കുന്നു. വല്യത്താന്റെ യുവ കഥാപാത്രം അവനെ അവൾ അംഗീകരിക്കാത്തതിന്റെ സംശയങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നു. (അല്ലെങ്കിൽ കണ്ടെത്തലുകൾ) പഴയ സമൂഹം അവഗണിച്ച പ്രശ്നങ്ങളാണ് അവ , പരിഗണിക്കാൻ പ്രസക്തമാണെങ്കിലും പരിഗണനീയമായിരുന്നു അവ.. തന്റെ , കറുത്ത നിറം, ഒരു അധിക കാൽവിരൽ എന്നിവ കാരണം വലത്യാഥൻ തന്റെ കമ്മ്യൂണിറ്റിയിൽ നിന്ന് നേരിട്ട സാമൂഹിക ബഹിഷ്കരണത്തിന് ആരും അയാൾക്ക് തൃപ്തികരമായ ഒരു വിശദീകരണം നൽകിയില്ല.
(Remember, Valyathan's last words were:
"Kuttimani" suggesting that he had madly loved her). After considering
the above observations, it is difficult to say that Manu is Krishnanunni
and Gayathri is Kuttimani in the sense of reincarnation.
 |
| Ironically Manu, a young educated man is less superstitious than his psychiatrist relative Sathyanadhan. |
The movie is clearly
on the side of science asking viewers to shake off the vestiges of superstition
which, as in the past can still wreak havoc in human lives. It seems that the movie wants to tell us that myths gain power only after we start believing in
them.
അന്ധവിശ്വാസത്തിന്റെ ഗതിവിഗതികളെ ഇളക്കിവിടാൻ പ്രേക്ഷകരോട് ആവശ്യപ്പെടുന്ന ഈ സിനിമ ശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഭാഗത്താണ്, മുൻകാലങ്ങളിലെന്നപോലെ മനുഷ്യജീവിതത്തിൽ നാശമുണ്ടാക്കാൻ മിത്തുകൾക്കും ഭൂതകാലത്തിനും സാധിക്കുമെന്നും സിനിമ നമ്മോട് പറയുന്നു. മിത്തുകൾക്ക് ശക്തി ലഭിക്കുന്നത് അവയിൽ നാം വിശ്വസിക്കാൻ തുടങ്ങിയതിന് ശേഷമാണ് എന്ന് സിനിമ നമ്മോട് പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് തോന്നുന്നു.
 |
| The Kuthuvilakku is a symbol used in the movie telling us how superstitions destroy our lives. |
In other words, the imagined reality (as that of the dreams of Gayathri and Manu) if believed has the potential to become the objective reality. The choice
is ours.
മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഭാവന നിർമിക്കുന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തിന് (ഗായത്രിയുടെയും മനുവിന്റെയും സ്വപ്നങ്ങൾ പോലെ) വസ്തുനിഷ്ഠമായ യാഥാർത്ഥ്യമാകാനുള്ള കഴിവുണ്ട്. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നമ്മുടേതാണ്.
-Anjoe-
Comments
Post a Comment